දේශපාලන ක්ෂේත්‍රය තුළ නායකත්වය යනු තනතුරක් දැරීම පමණක් නොවේ. එය සාමූහික දැක්මක් දිරිමත් කිරීම, එක්සත් කිරීම සහ ඉදිරියට ගෙන යාම අදහස් කරයි. සමගි ජන බලවේගයේ (SJB) නායක සජිත් ප්‍රේමදාස ශ්‍රී ලංකා දේශපාලනයේ කැපී පෙනෙන චරිතයකි. කෙසේ වෙතත්, ඔහුගේ නායකත්ව විලාසය සැලකිය යුතු උත්සුකයන් මතු කරනු ලබන්නකි. විශේෂයෙන්ම “මම” යන ඔහුගේ සර්ව නාම භාවිතය පුද්ගල කේන්ද්‍රීය ප්‍රවේශයක් වේ. ඵලදායි නායකත්වයේ අත්‍යාවශ්‍ය ගුණාංග සමඟ එය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වන අතර, ඔහුට නායකත්වය දීමට ඇති හැකියාවේ තීරණාත්මක අඩුවක් ඉස්මතු කරන්නකි.
සජිත් ප්‍රේමදාස ඔහුගේ වාචාල කතාවල නිතර භාවිතා කරන “මම” පුද්ගල කේන්ද්‍රීය ප්‍රවේශයක් යෝජනා කරයි. ‘මම’ යන්න නිරන්තරයෙන් භාවිත කිරීම ප්‍රධාන දේශපාලන පක්ෂයක නායකයෙකු ලෙස ඔහුගේ යෝග්‍යතාවය පිළිබඳ සැක මතු කරන්නකි. ප්‍රේමදාසගේ නායකත්ව විලාසය සාමූහික සාර්ථකත්වයට වඩා පුද්ගලික ජයග්‍රහණ අවධාරණය කරයි. මෙම ප්‍රවේශය අනුගාමිකයන් ඈත් කරන අතර පොදු අරමුණු කරා යන හවුල් ගමනක කොටසක් ලෙස දැනෙන්නට ඇති ඉඩ අනුගාමිකයන්ට අවම කරයි.
පුද්ගල කේන්ද්‍රීය නායකත්ව විලාසයකට ඉඩ සලසන මෙම ප්‍රවණතාවය සජිත් ප්‍රේමදාසට පමණක් ආවේණික වූවක් නොවේ. එය ඔහුගේ පියා වන හිටපු ජනාධිපති ආර්. ප්‍රේමදාසගේ ප්‍රවේශය පිළිබිඹු කරන්නකි. හිටපු ජනාධිපතිවරයා “මම”, “මට”, “මගේ” සහ “මාගේය” වැනි සර්වනාම නිතර භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් ද ප්‍රසිද්ධ විය.
සජිත් ප්‍රේමදාසගේ නායකත්වය සදාචාරාත්මක උත්සුකයන් මතු කරන භාවිතයන් නිසා තවදුරටත් විනාශ වී ඇත. රට පරිවර්තනය කිරීමේ හැකියාව ඇති එකම ගැලවුම්කරුවා ලෙස තමා නිරූපණය කරමින් ඔහු බොහෝ විට මුලපිරීම් සඳහා ගෞරවය ලබා ගනී. මෙම ස්වයං-උද්දීපනය ඡන්ද මිලට ගැනීම මත මායිම් වන ක්‍රියාවන් සමඟ සම්බන්ධ වේ. ප්‍රේමදාස ධනවත් දානපතියන්ගෙන් මුදල් ලබාගෙන Smart පන්තිකාමර, පාසල් බස්රථ වැනි සම්පත් බෙදාහරින අතර ඒවා ප්‍රසිද්ධියේ අරමුදල් සපයන ව්‍යාපෘතිවලට වඩා පුද්ගලික තෑගි ලෙස ඉදිරිපත් කරයි. මෙම ක්‍රියාවන් විනිවිදභාවයේ සහ වගවීමේ මූලධර්මවලට වළ කැපීමක් පමණක් නොව, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රියාවලියේ අඛණ්ඩතාවයට හානි කරමින් ඡන්ද ලබා ගැනීම සඳහා අල්ලස් ලබා දීමක් ලෙස ද සැලකිය හැකිය.
මෙවැනි ක්‍රියාවන් සිහිගන්වන්නේ තම හිතවතුන්ට වාසි සැලසීමට මහජන මුදල් කාබාසිනියා කිරීමට ප්‍රසිද්ධ සජිත්ගේ පියාගේ පාලන විලාසයයි. මෙම හැසිරීම් රටාව සජිත් ප්‍රේමදාසගේ සදාචාරාත්මක නායකත්වය සහ රාජ්‍ය මූල්‍ය වගකීම සම්බන්ධයෙන් ඇති කැපවීම පිළිබඳව බරපතල ප්‍රශ්න මතු කරයි. තිරසාර සංවර්ධනය සහ සාධාරණ පාලනයක් ප්‍රවර්ධනය කිරීම වෙනුවට, මෙම ක්‍රියාවලින් පිළිබිඹු වන්නේ අනුග්‍රහය සහ මහජන මුදල් අවභාවිතය මගින් සලකුණු කරන ලද උරුමයක අඛණ්ඩ පැවැත්මකි.
නායකත්වය යනු පුද්ගලික ජයග්‍රහණ ඉක්මවා ගිය එකකි. එය අන් අයව දිරිමත් කිරීම සහ නඟා සිටුවීම සිදු කරයි. සජිත් ප්‍රේමදාසගේ නායකත්ව විලාසය, “මම” යන්න කෙරෙහි නිතර අවධානය යොමු කිරීම මගින් සනිටුහන් කරන්නේ ඔහුට අත්‍යවශ්‍ය නායකත්ව ගුණාංග නොමැති වීමයි. SJB යහපැවැත්ම සඳහා අඛණ්ඩතාව සහ සාමූහික ප්‍රගතිය සඳහා කැපවීමක් මූර්තිමත් කරන නායකයෙකු අවශ්‍ය වේ. මෙම ගුණාංග නොමැතිව, තම පක්ෂය ඵලදායී ලෙස මෙහෙයවීමට සහ එක්සත් කිරීමට ප්‍රේමදාසට ඇති හැකියාව තවමත් ප්‍රශ්නාර්ථයකි. ඔහුගේ ප්‍රශ්නකාරී භාවිතයන් සහ සදාචාරාත්මක අවශ්‍යතා ඔහුගේ නායකත්ව ගුණාංග තවදුරටත් කැළැල් කරයි. ඔහුගේ ක්‍රියාවන් සමීපව පරීක්ෂා කිරීම ඡන්දදායකයින්ට ඉතා වැදගත් වනු ඇත.
අතීත අකටයුතුකම්වල සෙවණැලිවලින් තොර හවුල් සාර්ථකත්වයේ සහ එකමුතුකමේ උරුමයක් සහතික කරමින් පුද්ගලයාට වඩා සාමූහිකත්වයට ප්‍රමුඛත්වය දීම ඕනෑම නායකයකුට අත්‍යවශ්‍ය වේ. ඉර පායන්නේ තමන් නිසා බවත් සඳ පායන්නේ තමා නිසා බවත් ස්වයං ප්‍රකාශ කරන නායකයෙක් නායකයෙක් නොවේ. ඔහු තම කණ්ඩායම කෙරෙහි විශ්වාසයක් නැති ආත්මාර්ථකාමී පුද්ගලයෙකි. එවන් නායකයෙකුට කිසිදාක සැබෑ ආස්වාදයක් හෝ එක්සත් වීමට නොහැකි වන අතර, ඔවුන්ගේ උරුමය අඩපණ වීම සමඟ බැඳී තිබෙන්නකි.
(ශ්‍රී ලංකා සංවර්ධන පරිපාලන ආයතනයේ (SLIDA) හිටපු ජ්‍යෙෂ්ඨ උපදේශකවරයෙක් වන ශාන්ත ජයරත්න මහතා පුවත්පතකට කළ සටහනකින් උපුටාගන්නා ලදී.)
